«Πράσινο φως» για τη μονιμοποίηση συμβασιούχων ανάβει δικαστική εισήγηση-έκπληξη, που απασχόλησε το εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου καταδεικνύοντας ότι οι ανώτατοι δικαστές διχάζονται πάνω στα μείζονα νομικά ζητήματα που αφορούν τους συμβασιούχους.
Λίγες μέρες μετά τις αρνητικές για τους συμβασιούχους εισηγήσεις προς την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (τον εισαγγελέα ΑΠ Ιω. Τέντε και τον αρεοπαγίτη Αν. Δουλγεράρκη), συζητήθηκε στο εργατικό τμήμα του Αρείου Πάγου αίτηση αναίρεσης εργαζομένων με διάφορες ειδικότητες στον ΟΠΑΠ, τις αγωγές των οποίων απέρριψε το Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Ο αρεοπαγίτης Σπ. Ζιάκας (μετέχει και στην κρίσιμη Ολομέλεια) παραμένοντας πιστός στις θέσεις που διατύπωσε παλαιότερα (στην περιβόητη απόφαση 20/07 της «τηλεφωνικής διάσκεψης») υποστηρίζει στην εισήγηση ότι πρέπει να ανατραπεί η απόφαση του Εφετείου, να γίνει δεκτή η αγωγή των συμβασιούχων και να κριθεί ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Και τούτο διότι εργάζονται επί πολλά χρόνια με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις, καλύπτοντας στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες και μάλιστα μέσα στα όρια που θέτουν τα διατάγματα Παυλόπουλου και Παναγιωτόπουλου (Π.Δ. 164 και 180/04), τα οποία αξιοποιούνται υπέρ των συμβασιούχων.
Η δικαστική εισήγηση ξεπερνά τα εμπόδια και τις απαγορεύσεις μονιμοποίησης που έθεσε το Σύνταγμα το 2001, χρησιμοποιώντας κατευθείαν τα Π.Δ. (που έχουν κριθεί ως ειδικό νομοθετικό καθεστώς, συνταγματικά ανεκτό για να συμμορφωθεί η χώρα στην κοινοτική οδηγία 1999/70/ΕΚ), δείχνοντας ότι υπάρχει «εύκολη» νομική λύση για τη δικαίωση των συμβασιούχων, τουλάχιστον όσων εργάζονται με διαδοχικές συμβάσεις για μία διετία (ή και περισσότερο) πριν από την έκδοση των επίμαχων Π.Δ.
Στη δίκη στο εργατικό τμήμα, ο νομικός εκπρόσωπος του ΟΠΑΠ ζήτησε να περιμένει το τμήμα την κρίση της Ολομέλειας και οι αποφάσεις αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λόγω του προφανούς διχασμού.
Καθαρίστριες
Συμβάσεις μίας μέρας
Στις υποθέσεις συμβασιούχων καθαριστριών του ΟΠΑΠ (με ανανεούμενες χιλιάδες συμβάσεις της μίας ημέρας!), οι αρνητικές εισηγήσεις προς την Ολομέλεια στηρίχθηκαν στις απαγορεύσεις του Συντάγματος το 2001 για μονιμοποίηση, ξεπερνώντας το γεγονός ότι πρόκειται για παλαιότατες συμβάσεις (από το 1990-95) που θα μπορούσαν να μετατραπούν κάλλιστα σε αορίστου χρόνου μέσω των Π.Δ., αφού είναι ολοφάνερο πως η εργασία μιας 15ετίας (αφού συνέχισαν να ανανεώνονται και μετά το 2004), υποκρύπτει στην πραγματικότητα πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Για τις εισηγήσεις στην Ολομέλεια, το Σύνταγμα δεν επιτρέπει πλέον τις μονιμοποιήσεις, ακόμα και αν καλύπτονται διαρκείς ανάγκες.
ΑΛ. ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=52750950
Ο Aρεοπαγίτης Σπυρ. Ζιάκας πρότεινε στο Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου να δικαιωθούν δύο συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ οι οποίοι εργάστηκαν, ο μεν πρώτος την τετραετία 1994 - 1998, ο δε δεύτερος τη διετία 1996 - 1998. Ο πρώτος αρχικά εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο δέκα ωρών ημερησίως και εν συνεχεία με τριήμερη εβδομαδιαία εργασία και με το ίδιο ημερήσιο ωράριο. Ο δεύτερος εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο 9,5 ωρών ημερησίως και στη συνέχεια με τριήμερη εβδομαδιαία απασχόληση και το ίδιο ωράριο. Οι δύο συμβασιούχοι ζήτησαν να αναγνωριστεί σύμφωνα με το «Διάταγμα Παυλόπουλου» (Π.Δ. 164/2004) ότι οι συμβάσεις τους είχαν το χαρακτήρα συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης, πράγμα που δεν έγινε δεκτό από τον Οργανισμό. Ο Ζιάκας υποστήριξε ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ, οι δύο συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού. Ακόμη, τόνισε ότι οι συμβάσεις αυτές «καταχρηστικά και με σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων που ρυθμίζουν τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, συνάπτονται από τον ΟΠΑΠ ως συμβάσεις εργασίας μίας ημέρας, δηλαδή ορισμένου χρόνου, ενώ είχαν το χαρακτήρα των συμβάσεων αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως και ότι αν και υπέβαλαν αιτήσεις σύμφωνα με το Π.Δ. 180/2004 με σκοπό την αναγνώριση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας μίας ημέρας ως μίας ενιαίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, δεδομένου ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004, ο ΟΠΑΠ αρνήθηκε να δεχθεί το αίτημά τους». Με τα δεδομένα αυτά όμως, τόνισε ο αρεοπαγίτης, είναι νόμιμες οι αγωγές των δύο συμβασιούχων, οι οποίες «στηρίζονται στα Π.Δ. 81/2003 και 164/2003», αλλά παράλληλα συντρέχουν και οι διατάξεις εκείνες για «το χαρακτηρισμό των επίμαχων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως». Κατόπιν αυτών, πρότεινε ο Ζιάκας να αναιρεθεί εφετειακή απόφαση που έχει κρίνει τα αντίθετα. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/01/2011_375763
Δικαιώθηκαν συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ
Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2011, 21:27
Δύο πρώην συμβασιούχοι του ΟΠΑΠ που ζητούσαν η σύμβασή τους να αναγνωριστούν ως συμβάσεις συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης, κάτι που ο οργανισμός είχε αρνηθεί, δικαιώθηκαν από τον Άρειο Πάγο, ύστερα από εισήγηση του Αρεοπαγίτη Σπύρο Ζιάκα.
Ο πρώτος αρχικά εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο δέκα ωρών ημερησίως και εν συνεχεία με τριήμερη εβδομαδιαία εργασία και με το ίδιο ημερήσιο ωράριο. Ο δεύτερος εργάστηκε με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο 9,5 ωρών ημερησίως και στη συνέχεια με τριήμερη εβδομαδιαία απασχόληση και το ίδιο ωράριο.
Ο Ζιάκας υποστήριξε ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ, οι δύο συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού. Ακόμη, τόνισε ότι οι συμβάσεις αυτές «καταχρηστικά και με σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων που ρυθμίζουν τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, συνάπτονται από τον ΟΠΑΠ ως συμβάσεις εργασίας μίας ημέρας, δηλαδή ορισμένου χρόνου, ενώ είχαν το χαρακτήρα των συμβάσεων αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως».
Κατόπιν αυτών, πρότεινε ο Ζιάκας να αναιρεθεί εφετειακή απόφαση που έχει κρίνει τα αντίθετα.
«Πάγιες και διαρκείς ανάγκες»
Εισήγηση στον Άρειο Πάγο υπέρ συμβασιούχων του ΟΠΑΠ
Ο πρώτος αρχικά εργάστηκε με 5νθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο 10 δέκα ωρών ημερησίως και εν συνεχεία με τριήμερη εβδομαδιαία εργασία και με το ίδιο ημερήσιο ωράριο.
Ο δεύτερος εργάστηκε με 5νθήμερη εβδομαδιαία εργασία και με ωράριο 9,5 ωρών ημερησίως και στη συνέχεια με τριήμερη εβδομαδιαία απασχόληση και το ίδιο ωράριο.
Οι δύο συμβασιούχοι ζήτησαν να αναγνωριστεί σύμφωνα με το «Διάταγμα Παυλόπουλου» (ΠΔ 164/2004) ότι οι συμβάσεις τους είχαν το χαρακτήρα συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης, πράγμα που δεν έγινε δεκτό από τον Οργανισμό.
Ο Ζιάκας υποστήριξε ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα του ΟΠΑΠ, οι δύο συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Οργανισμού.
Ακόμη τόνισε ότι οι συμβάσεις αυτές «καταχρηστικά και με σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων που ρυθμίζουν τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, συνάπτονται από τον ΟΠΑΠ ως συμβάσεις εργασίας μίας ημέρας, δηλαδή ορισμένου χρόνου, ενώ είχαν το χαρακτήρα των συμβάσεων αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως και ότι αν και υπέβαλαν αιτήσεις σύμφωνα με το ΠΔ 180/2004 με σκοπό την αναγνώριση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας μίας ημέρας ως μίας ενιαίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, δεδομένου ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004, ο ΟΠΑΠ αρνήθηκε να δεχθεί το αίτημά τους.»
Με τα δεδομένα αυτά όμως, τόνισε ο αρεοπαγίτης, είναι νόμιμες οι αγωγές των δύο συμβασιούχων, οι οποίες «στηρίζονται στα Π.Δ. 81/2003 και 164/2003», αλλά παράλληλα συντρέχουν και οι διατάξεις εκείνες για «το χαρακτηρισμό των επίμαχων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχολήσεως».
Κατόπιν αυτών, πρότεινε ο Ζιάκας να αναιρεθεί εφετειακή απόφαση που έχει κρίνει τα αντίθετα.
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231076415&sms_ss=facebook&at_xt=4d4303c1d24dedc5,0
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου