Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Παυλόπουλου έχει ως εξής:«Μιλώντας στη Βουλή, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της 1.2.2010, με αντικείμενο τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο που έγινε με πρόταση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Α. Σαμαρά, ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γ. Ραγκούσης, ανέφερε ανακριβέστατα, μεταξύ άλλων, ότι η Νέα Δημοκρατία, ως Κυβέρνηση, προέβη «σε απαράδεκτες νομιμοποιήσεις νέων ανθρώπων» που εργάζονταν σε προγράμματα stage. Και τούτο μολονότι του είναι γνωστό –ή οφείλει στοιχειωδώς να γνωρίζει- ότι με βάση τις αναθεωρημένες, κατά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, διατάξεις του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος μια τέτοια νομιμοποίηση είναι παντελώς αδύνατη. Ενόψει των ανωτέρω ερωτάται ο κύριος Υπουργός Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης,
1. Μπορεί να αναφέρει έστω και ένα παράδειγμα μονιμοποίησης εργαζόμενου σε προγράμματα stage από την Κυβέρνηση Καραμανλή;
2. Τι έχει να απαντήσει στο ότι την ίδια στιγμή που σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πετάει, κυριολεκτικά, στον δρόμο, με συνταγματικώς αδιάβλητες, κοινωνικώς ανάλγητες και πολιτικώς απαράδεκτες τακτικές τους εργαζόμενους σε προγράμματα stage, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πριν από τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001, όταν δηλαδή τούτο ήταν συνταγματικώς εφικτό, μονιμοποίησε χιλιάδες εργαζόμενους σε προγράμματα stage με τους ν. 2738/1999 (αρ. 30 παρ.1) και 2839/2000 (αρ.11 παρ.15), εκ των οποίων μάλιστα ο πρώτος φέρει, «φαρδιά πλατιά», και την υπογραφή του κ. Γ. Παπανδρέου ως Υπουργού Εξωτερικών;
(1SS)
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γιάννης Ραγκούσης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, είναι σε όλους γνωστό, γιατί συνέβη να ήταν ένα από τα πρώτα νομοσχέδια της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που μάλιστα πρόλαβαν να ψηφιστούν την προηγούμενη χρονιά του 2009, ότι όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί προεκλογικά έτσι, λοιπόν, προχωρήσαμε στη θέσπιση ενός πλήρως αδιάβλητου, απόλυτα αντικειμενικού και αναμφισβήτητα –για τα σημερινά δεδομένα- αξιοκρατικού συστήματος προσλήψεων σε όλο το δημόσιο τομέα, καθώς επίσης και στους Ο.Τ.Α..
Μάλιστα για πρώτη φορά Κυβέρνηση πήρε την απόφαση με βάση την εντολή της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, να μην κάνει χρήση ενός κακώς εννοούμενου μέχρι τότε δικαιώματος που ασκούσαν πολλές κυβερνήσεις, να χρησιμοποιήσει δηλαδή -μέχρι να αλλάξει τη νομοθεσία- τα ίδια μέσα που είχε μετέλθει η προηγούμενη κυβέρνηση στον τομέα των προσλήψεων. Χαρακτηριστική απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι παρατείναμε συμβάσεις έργου μέχρι τον προσεχή Απρίλιο, αντί να αντικαταστήσουμε όσες από αυτές είχαν λήξει, με συμβάσεις έργου που θα μπορούσαμε να συνάψουμε με το προηγούμενο καθεστώς, όπως έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Και όλα αυτά για ένα και μοναδικό λόγο. Γιατί δεν θέλαμε να επαναλάβουμε τις ίδιες διαδικασίες, οι οποίες θα οδηγούσαν στην απόλυτη μονιμοποίηση ανθρώπων, οι οποίοι χωρίς να φταίνε σε τίποτα σε τελευταία ανάλυση –τα θύματα της όλης συζήτησης ήταν αυτοί- προσέρχονταν στο δημόσιο μέσα από αδιαφανείς, αναξιοκρατικές και πελατειακές συμβάσεις είτε stage είτε συμβάσεις έργου. Έκαναν κάποιο χρονικό διάστημα είτε τις συμβάσεις μαθητείας είτε τις συμβάσεις έργου. Στη συνέχεια με την προσαύξηση της μοριοδότησης και με προκηρύξεις που γίνονταν αποκλειστικά για τον οποιονδήποτε χώρο -και για το συγκεκριμένο φορέα για τον οποίο κάθε φορά προκηρύσσονταν κάποιες θέσεις- κατάφερναν να πετύχουν τη μονιμοποίησή τους σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων, για να μην πούμε και εκατομμυρίων παιδιών, νέων ανθρώπων, άνεργων ή όσων εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Ήταν μια διαδικασία μονιμοποίησης δια μέσου της προσαύξησης της μοριοδότησης την οποία και καταργήσαμε.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι είναι απορίας άξιο πώς χρειάζεται -και αυτό είναι μία έκπληξη που δεν μπορώ να την κρατήσω- μετά από μια τόσο μεγάλη συζήτηση που έχουμε κάνει για το νέο νόμο για τις προσλήψεις, όπου αποδείχθηκε κατ’ επανάληψη με ντοκουμέντα ότι αυτή η διαδικασία των μονιμοποιήσεων δια μέσου της προσαύξησης της μοριοδότησης αφορούσε και τους συμβασιούχους για τα stage, εκ των υστέρων και για μια ακόμη φορά να τοποθετηθούμε γι’ αυτό το θέμα.
Το ζητήσατε, το κάναμε, κύριε Παυλόπουλε, αυτά είναι τα δεδομένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η ερώτηση, κύριε Υπουργέ, έγινε γιατί κατά τη συζήτηση της 1ης Φεβρουαρίου περίπου υπονοήσατε, ότι μονιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή οιονεί αυτομάτως υπηρετούντες σε προγράμματα stage. Και αν δεν εννοούσατε αυτούς, λέτε ότι είναι με διαβλητές διαδικασίες και το επαναλάβατε και τώρα, λέγοντας ότι η προσαύξηση μοριοδότησης είναι μία διαδικασία δήθεν πελατειακή.
Στο λίγο χρόνο που έχω να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα, τα οποία πρέπει για μια ακόμη φορά -γιατί η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο- να τεθούν και να συγκεκριμενοποιηθούν.
Πρώτον, τα προγράμματα stage δεν τα επινόησε καμιά κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, καμιά κυβέρνηση Καραμανλή. Τα προγράμματα stage είναι επινόηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. 1997.
Δεύτερον, ενώ ξεκίνησαν ως προγράμματα κοινοτικά, έγιναν και με εθνικούς πόρους. Το κυριότερο μάλιστα πρόγραμμα stage -με χιλιάδες ανθρώπους- που έγινε με κοινοτικούς πόρους και πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ εθνικούς πόρους, ήταν με υπογραφή του Δημήτρη Ρέππα το Φλεβάρη του 2003, όταν είχαμε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν για δώδεκα μήνες. Και επειδή οι άνθρωποι αυτοί είχαν αποκτήσει ειδίκευση, εμείς στη συνέχεια το παρατείναμε μέχρι δέκα οκτώ μήνες. Άρα, επινόηση δική σας ήταν και με κοινοτικούς και με εθνικούς πόρους.
Ακόμη, καμία απολύτως αυτόματη μονιμοποίηση δεν μπορούσε να γίνει, διότι είναι γνωστό ότι μετά την αναθεώρηση του 2001 δεν μπορούσε να γίνει αυτόματη μονιμοποίηση συμβασιούχων, πολύ περισσότερο σε προγράμματα stage.
Αντιθέτως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με δύο νόμους προ του 2001 και όταν επιτρεπόταν αυτό συνταγματικά -για τα προγράμματα stage παρακαλώ που τώρα τα κατηγορείτε και λέτε, πώς τους παίρνατε- μονιμοποίησε αρκετές χιλιάδες. Είναι οι δύο νόμοι ο 2738/99 και ο 2839/2000 με υπογραφή του κ. Παπανδρέου πρώην Υπουργού Εξωτερικών. Και επινοήσατε τα stage και όταν επιτρεπόταν μονιμοποιούσατε. Και τώρα λέτε ότι πρέπει να πάνε στο πυρ το εξώτερον. Και τα πήγατε στο πυρ το εξώτερον.
Τώρα ανακαλύψατε, λοιπόν, ότι είναι πελατειακές σχέσεις τα stage; Όταν ήταν επί των ημερών σας και μονιμοποιούσατε γιατί μπορούσατε, ήταν καλά;
Εγώ τι έκανα ως Υπουργός; Το μόνο που έκανα ήταν την πρόσθετη μοριοδότηση της εμπειρίας. Λέτε ότι αυτό έγινε για λόγους πελατειακούς. Το επανέλαβα, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό το πράγμα δεν έγινε καθόλου για λόγους πελατειακούς.
Έγινε γιατί όσοι δεν μονιμοποιήθηκαν με το διάταγμα 164/2004 κατ’ εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας -που δεν είχατε εφαρμόσει και είχαμε παραπεμφθεί στο δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων- και όσοι δεν μπορούσαν να μονιμοποιηθούν και αφού δεν το επέτρεπε το Σύνταγμα, η Κοινότητα όταν κάναμε τη διαπραγμάτευση επέβαλε να έχουμε μία στοιχειώδη μοριοδότηση, την οποία καταργήσατε και θα τη βρείτε μπροστά σας αυτήν την κατάργηση. Αυτό έκανα απολύτως νομίμως και για να προσαρμοστούμε στην Κοινοτική Οδηγία. Δεν έγινε απολύτως τίποτε παραπάνω.
Και θέλω να σας ερωτήσω: τώρα ανακαλύψατε ότι είναι η μέθοδος της πρόσθετης μοριοδότησης της εμπειρίας; Τώρα ανακαλύψατε ότι και αυτή δεν έχει, αν θέλετε, νομικά σωστή βάση; Σας ξαναθυμίζω, λοιπόν, γιατί είπατε ότι δεν έγινε διεξοδική συζήτηση, τη συζήτηση που κάναμε εδώ στη Βουλή. Ξέρετε τι λέγατε προεκλογικά –όχι εσείς ο κ. Καστανίδης με τον κ. Ρόβλια- στην περίφημη συνέντευξη πριν από τις Ευρωεκλογές; Έλεγαν ότι η μοριοδότηση που είχαμε δώσει ήταν λίγη και όταν γινόσαστε Κυβέρνηση θα αυξάνατε τη μοριοδότηση. Τι κάνατε από όλα αυτά;
Είστε σε μια πλήρη προεκλογική-μετεκλογική αντίφαση. Και επειδή είπατε και αυτά, τα οποία τώρα τα διευκρινίσατε, γι’ αυτό το λόγο έκανα την επίκαιρη ερώτηση, αλλά και η διευκρίνισή σας αφήνει το μεγάλο ζήτημα ότι τα stage αλλιώς τα βλέπατε τότε ως Κυβέρνηση, αλλιώς ως Αντιπολίτευση και αλλιώς τώρα ως Κυβέρνηση.
Και βεβαίως το κυριότερο από όλα είναι ότι δεν θα ήθελα άλλη μια φορά να θυμίσω –αν χρειαστεί όμως θα το κάνω- ότι δεν μπορείτε πριν από τις εκλογές να λέτε για τη μοριοδότηση ότι είναι νόμιμη και πρέπει να προσαυξηθεί και τώρα να μας λέτε ότι αυτό είναι μια μορφή πελατειακής σχέσης, την οποία καταργείτε.
Ευχαριστώ πολύ, Κύριε Πρόεδρε και συγγνώμη για την κατάχρηση του χρόνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Υπουργός κ. Γιάννης Ραγκούσης έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο να δευτερολογήσετε για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Νομίζω ότι είναι αρκετά δύο πράγματα απ’ όσα είπε ο κ. Παυλόπουλος. Το πρώτο είναι ότι η εισαγωγή της τοποθέτησής του είναι σημαντικά διαφοροποιημένη από την ερώτησή του, διότι νομίζω ότι και εκείνος συμπρωταγωνίστησε στο διάλογο που είχαμε ως Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση στη διάρκεια ψήφισης του νέου νόμου για τις προσλήψεις. Γι’ αυτό είπε τώρα ότι «υπονοήσαμε και ότι μπορεί να αναφερθήκαμε…», γιατί γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι διεξοδικά τα έχουμε συζητήσει.
Ο δεύτερος λόγος νομίζω ότι είναι για μας αρκετός για να υπογραμμίσουμε ένα σημείο, είναι ότι -ακούσατε τον κ. Παυλόπουλο- ανέτρεξε πολύ έντονα στο απώτερο παρελθόν. Η μεταφορά κάποιων δεδομένων από το παρελθόν στο παρόν είναι –και το ξέρει πολύ καλά ο κ. Παυλόπουλος- πάντα επικίνδυνη, γιατί δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις.
Σε κάθε περίπτωση ένα είναι το κρατούμενο, ότι κανένα από τα παραδείγματά του δεν μπορεί να αντληθεί από την παρούσα λειτουργία και δράση της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, μιλώντας για μονιμοποίηση ή για διαδικασίες πελατειακών προσλήψεων στο δημόσιο.
(AM)
(SM)
(1SM)
Λοιπόν, εγώ νόμιζα ότι θα ήταν αρκετά αυτά που είχα αναφέρει στην αρχή. Νομίζω ότι ο κ. Παυλόπουλος, επιμένοντας, το μόνο που με υποχρεώνει είναι, απλώς για μια ακόμη φορά, να θυμίσω ότι υπήρχε και λειτουργούσε στην πραγματικότητα ένα σύστημα αναξιοκρατικών επιλογών για σύναψη συμβάσεων έργου, για σύναψη συμβάσεων stage-συμβάσεων μαθητείας. Στη συνέχεια, όσοι είχαν την προνομιακή, την αυθαίρετη δυνατότητα, σε βάρος εκατομμυρίων παιδιών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ή είναι άνεργα, να πάρουν αυτές τις συμβάσεις, έπαιρναν μια μεγάλη προσαύξηση στη μοριοδότηση.
Και αυτό που πλέον λέω και θα το καταθέσω και στα Πρακτικά, είναι για παράδειγμα μια σειρά από προκηρύξεις για προσλήψεις που γίνονταν και που είχαν και σαν απόλυτο προαπαιτούμενο για όσους συμμετείχαν σε αυτές, να έχουν μια τέτοιου τύπου σύμβαση, για να έχουν το δικαίωμα να προσληφθούν.
Δηλαδή, κύριε Παυλόπουλε, έχω ως παράδειγμα διαγωνισμό που έγινε στο Υπουργείο Εσωτερικών, στις 13 Αυγούστου του 2008, όπου υπήρχε ως απαραίτητο πρόσθετο και απόλυτο προσόν που έπρεπε να έχει κάποιος για να συμμετάσχει σε αυτόν, εμπειρία τουλάχιστον δυο ετών, εκ των οποίων το ένα τουλάχιστον, στην προετοιμασία του σχεδιασμού και την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων σχετικών με τη διαχείριση μετανάστευσης και ένα τουλάχιστον έτος σε θέματα ιθαγένειας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Αυτό το προσόν το είχαν μόνο όσοι είχαν συμβάσεις έργου και συμβάσεις έργου είχαν όσοι είχαν τη δυνατότητα να τις συνάπτουν, όπως ξέρετε, εκτός διαδικασιών Α.Σ.Ε.Π….
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι μόνο. Και από τα Ηνωμένη Έθνη έχουν.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): …με κριτήρια, τα οποία βεβαίως, κάθε φορά επέλεγε ο κάθε Υπουργός για να συνάψει τέτοιες συμβάσεις έργου.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ – ΒΟΥΛΗ ΕΛΛΗΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου